s.

πολιτεία, πολίτευμα, πολιτική, τὰ πολιτικά politica, urbanitas, civilis administratio. Քաղաքականն գիտութիւն, կարգ, եւ տնտեսութիւն, քաղաքակցութիւն, եւ առաքինի քաղաքավարութիւն ըստ օրինաց քաղաքի, կամ որպէս քաղաքակից ընդ քաղաքացիս.

Ի քաղաքականութիւնս ... պղատովն եզակի մակագրեաց՝ քաղաքականութիւն. իսկ արիստոտելէս յոքնակի՝ քաղաքականութիւնք. (Սահմ. ՟Ի։)

Ամբիծ լինիցի իշխանն յիշխանութիւն, քաղաքացին ի քաղաքականութիւն։ Ո՛յք քաղաքականութեան պարապեալք. (Լմբ. սղ.։ Յհ. կթ.։)

Յանգրանկութիւն երկնայնոց քաղաքկանութեանն գրեցան։ Մեր քաղաքականութիւն՝ ասէ (պօղոս), յերկինս է։ Մեք յերկնաւոր քաղաքականութենէն յերկիր կործանեցաք։ Փոփոխեալ յերկնային քաղաքականութիւն։

Զաստուածն օրհնել եւ փառաւորել՝ այնոցիկ քաղաքականութեանցն արժանաւոր եղելոց. (Յհ. իմ. եկեղ.։ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ա։ Մանդ. ՟Ժ՟Ը։ Մաշկ.։ Ածաբ. յայտն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քաղաքականութիւն քաղաքականութիւնք
accusatif քաղաքականութիւն քաղաքականութիւնս
génitif քաղաքականութեան քաղաքականութեանց
locatif քաղաքականութեան քաղաքականութիւնս
datif քաղաքականութեան քաղաքականութեանց
ablatif քաղաքականութենէ քաղաքականութեանց
instrumental քաղաքականութեամբ քաղաքականութեամբք