adj.

ՔԱՆԱՆԱՑԻ ՔԱՆԱՆԻՏ. որ եւ ՔԱՆԱՆԻԴԱՍ. χαναναῖος, , χανανίτης, -ις chananaeus, -ea. Որ է յերկրէն եւ յազդէն քանանու.

Առ ի բարին փոխարկութեան՝ քանանացւոցն փրկութեան։ Տէր որ գթացար ի կինն քանանացի. (Նար. ՟Կ՟Գ։ Շար.։)

Երեւէր ապստամբութիւնն քանանիտ գնութւոյն վասկայ. (Յհ. կթ.։)