adj. s.

warlike, martial, brave soldier.

adj.

εὑπόλεμος habilis ad bellum, bellicosus. Քաջ պատերազմօղ. քաջ ի մարտի. մարտիկ զօրաւոր.

Պատերազմին որպէս քաջամարտիկ։ Քաջամարտկաց եւ յաղթողաց պարգեւս խոստանայ. (Յճխ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Է։)

Բլուրն՝ ուր քաջամարտկօրն անկաւ բէլ, անուանեաց հայկ գերեզմանս։ Գտանեն զարայն մեռեալ ի մէջ քաջամարտկացն. (Խոր. ՟Ա. 10. 14։)

Քաջամարտիկ արանց պատերազմողաց։ Յնտրելոց զօրաւորաց արանց քաջամարտկաց։ Զմեծ ճգնութիւն քաջամարտիկ նահատակին իւրոյ։ Քաջամարտիկ լինելով ընդդէմ անօրէն բարբարոսացն։ Դու (արծիւ՝) տունջեան քաջամարտիկ ես, եւ ես (բու՝) գիշերոյ. (Յհ. կթ.։ Արծր.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Ճ. ՟Բ.։ Մխ. առակ. ՟Ճ՟Ի՟Գ։)

Քաջամարտիկ մեծ զինաւորին՝ մերկեռիոս յաղթօղ վկային. (Տաղ.։)

Կամ իբր Արիական.

Արհամարհեաց զքաջամարտիկ զինուորութիւնն. (Ճ. ՟Ա.։)