adj.

highly renowned, far-famed, celebrated, very famous.

adj.

εὑώνυμος fausti nominis, clarus, celebrandus. Որ ունի զանուն քաջութեան կամ լաւութեան. մեծանուն. Նշանաւոր.

Փառաւոր եւ քաջանուն։ Բարւոյն տայր զթագաւորութիւնն, որով ինքն քաջանուն լինէր. (Եւս. քր. ՟Ա։ Եզնիկ.։)

Երբեմն քաջանուն զօրքն հայոց ի մէջ այլ զօրացն ամենայնի երեւէին. (Փարպ.։)

Պսակեցան եւ քաջանունք եղեն։ Քահանայք երկոքեան քաջանունք։ Յաղթօղս եւ քաջանունս առնելով. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10։ Ճ. ՟Ա.։ Խոսր.։)

Իսկ հետեւամարտութիւն առաւել քաջանուն բանիւ զյաղթանակն ունի գովութեան։ Հանգոյց զերկիրն քաջանուն փրկութեամբ. (Պիտ.։ Ճ. ՟Ա.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Քաջանունութիւն, ութեան

Voir tout