adj.

cf. Քառաթեւ.

ՔԱՌԱԹԵՒԵԱԼ ՔԱՌԱԹԵՒԵԱՆ. cf. ՔԱՌԱԹԵՒ.

Զչարչարանաց խաչի ունել զօրինակն, չորրորդ տասամբք քառաթեւեալ. (Բրս. տեառնընդառաջ.։)

Կենարարս այս խաչ ... քառաթեւեան ունելով կերպարան։ Ոչ նիզակին տունկ ձիթենւոյ, այր մակագրեալ քառաթեւեան. (Շ. բարձր.։ Մագ. ոտ. խչ.։)

adj. s.

քառաթեւ, թուոյ. ա.գ. Քառեակ թուով. չորք. չորս.

Զհոգւոյն քառաթիւ առաքինութիւնս յընդդէման տապալէ։ Չորից արանցն սրբազանից ... քանզի ի նոյն քառաթիւս գոյացեալ եմք. (Պիտ.։ Սարգ. վերջաբ։)