s.

ՔԱՐԿՈԾՈՒԹԻՒՆ ՔԱՐԿՈԾՈՒՄՆ. λιθοβολία lapidatio. Քարկոծելն եւ քարկոծիլն. քարկոծանք. (իրօք կամ նմանութեամբ).

Հալածանք, մարտք, պատերազմունք, քարկոծութիւնք. (Ոսկ. գծ.։)

Փորձութիւնք եւ քարկոծութիւնք։ Լռեցից զմիջոց, որ լի է քարկոծութեանբ։ Զնախատանս քարկոծութեանն ժողովել վասն ճշմարտութեանն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։ Մագ. ՟Ծ՟Ե։ Լմբ. ժղ.։)

Որ զքարկոծումն յանձն առեր։ Զքարկոծումն յանձն էառ։ Օրինացն զգուշութիւն՝ ի քարկոծումն եւ ի քարկոծումն եւ ի սպանութիւն. (Շար.։ Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քարկոծութիւն քարկոծութիւնք
accusatif քարկոծութիւն քարկոծութիւնս
génitif քարկոծութեան քարկոծութեանց
locatif քարկոծութեան քարկոծութիւնս
datif քարկոծութեան քարկոծութեանց
ablatif քարկոծութենէ քարկոծութեանց
instrumental քարկոծութեամբ քարկոծութեամբք