grammar.
γραμματική grammatica, -ce, litteratura. Գրականութիւն. գրագիտութիւն. . անվրէպ դպրութիւն իբր քերեալ եւ հարթեալ. արուեստ ուղղախօսութեան եւ ուղղադրութեան ըստ կանոնաց բնիկ լեզուի գրոց.
Անուն իսկ քերականութեանս, գրականութիւն ասի։ Եւ արդ ստուգաբանեալ լինի քերականութիւնս՝ գրականութիւն. (Մագ. քեր.։ Երզն. քեր.։)
Յաղագբ քերականութեան։ Քերականութիւն է հմտութիւն՝ որք ի քերթողացն եւ ի շարագրաց իբրու բազում անգամ ասացելոց. (Թր. քեր.) այսինքն հմտութիւն սովորական ոճոյ բանաստեղծից եւ մատենագրաց։
Քերականութիւն յայնցանէ է՝ որ նենթակայումն են։ Քերականութիւն ասի ուրումն մակացութիւն։ Իքերականութենէն՝ քերականն. (Արիստ. ստորոգ.։)
Դիւրապատում շարադրեաց, եւ ո՛չ քերականութեամբ արհեստին. (Վրք. ոսկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քերականութիւն | քերականութիւնք |
| accusatif | քերականութիւն | քերականութիւնս |
| génitif | քերականութեան | քերականութեանց |
| locatif | քերականութեան | քերականութիւնս |
| datif | քերականութեան | քերականութեանց |
| ablatif | քերականութենէ | քերականութեանց |
| instrumental | քերականութեամբ | քերականութեամբք |