hy    |   fr

Քինութիւն, ութեան

s.

resentment, hatred, rancour.

s.

ՔԻՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ՔԻՆՈՒԹԻՒՆ. Քինապահուիւն. քէն.

Եւ սո՛ւտ եւ առ քինաւորութեանն խօսի մաղխազ զնմանէ. (Փարպ.։)

Վրէժ խնդրել մեծաւ զնմանէ. (Փարպ.։)

Վրէժ խնդրել մեծաւ քինութեամբ. (Ագաթ.։)

Զի մի՛ ննջեսցեն նոքա յայսմ վրիժու խնդրելոյ եւ ի քինութենէ. (Եփր. օրին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քինութիւն քինութիւնք
accusatif քինութիւն քինութիւնս
génitif քինութեան քինութեանց
locatif քինութեան քինութիւնս
datif քինութեան քինութեանց
ablatif քինութենէ քինութեանց
instrumental քինութեամբ քինութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Առաքինութիւն, ութեան

Voir tout