adj.

ՔՍԱՆԱՄԵԱՅ ՔՍԱՆԱՄԵԱՆ. εἱκοσαετής, εἱκοστόν ἕτος viginti annos agens, viginti annorum. որ եւ ՔՍԱՆԵՄԵԱՆ. Ունօղ զամս քսան. քսան ամաց. քսա տարուան կամ տարեկան.

Քսանամեայ էր տիտոս, յորժամ գնաց երուսաղէմ։ Հարիւր քսանամեայ վախճանէր. (Ճ. ՟Բ.։ Եւս. քր. ՟Ա։)

Արեւորելոյ վաթսնամենի, կամ մօրուս արձակելով քսանամենի. (Նիւս. բն.։)

Ի քսանամենից մինչեւ ցվաթսնամեանս։ Ի քսանամենից մինչեւ ցվասնամեանս։ Ի քսանամենից եւ ի վեր. (Ղեւտ. ՟Ի՟Է. 3։ Ել. ՟Լ. 14. եւ այլն։)

Թաղեաց թարա զնաքովր ի քսանամենից. (Եփր. ծն.։)