adj. s.

ՔՐՁԵԱՅ ՔՐՁԵՂԷՆ. σάκκος, σάκκιον saccus, sacculus, cilicium. Ի քրձոյ կազմեալ մազեղէն. քուրձ կամ Խարազն. խարարէ, քրջէ, քուրջեղէն.

Քրձեայս զգենու ի փոքր ինչ խցկան դադարեցուցանեն զանձինս։ Ունէր զգեցեալ փիլոն քրձէից. (Ոսկ. եփես. ՟Ժ՟Գ։ Վրք. հց. ՟Ը։)

Ոչ կարես բառնալ զայդպիսի քրձեղէն հանդերձ։ Բնակեալ էին ի վրանս քրձեղէնս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Եփր. մնաց.։)