Քրոնիկոն, ի

adj. s.

ՔՐՈՆԻԿՈՆ. Բառ յն. χρονικός, -κή, -κόν, -κά chronicus, -ca, -cum, -ca. (գրի եւ ՔՐԱՒՆԻԿՈՆ, որպէս քրօնիկոն) Ժամանակական, եւ Գիրք ժամանակագրութեան. տարեգրութիւն.

Ի քրոնիկոն ժամանակաան կանոնսն փոխեցայց. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Քրոնիկոն գրոցն եւսեբեայ. (Սամ. երէց.։)

Ասէ եւսեբի ի քրոնիկոնին. (Նախ. յուդթ.։)

Զորս յետոյ տեղեկացաք ի փիլիսոփէ եւ ի քրոնիկոնէն. (Ոսկ. գծ.։)

Ըստ քրոնիկոնի բազմավէմ պատմութեանն. (Շիր. քրոն.։)

Ըստ քրոնիկոնին՝ գաւազանօք զրաւեսցուք ի ներկայս. (Սամ. երէց.։)

Յուզեցի ի քրոնիկոնն, եւ ոչ գտի։ Ոչ միայն ի քրոնիւոնացն, այլեւ յաստուածայնոցն գրոց. (Նչ. եզեկ.։)