adj.

ἁέριος aerius եւ αἱθέριος aetherius, caelestis. Որ ինչ անկ է կամ նման է օդոց. օդական. եթերային. եւ Նուրբ իբր օդամանուած.

Յօդային ցրտութենէ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Զօդային նաւելութիւնս յերկրի տարածեցին։ Ի կերպասուց օդային անկուածովք. (Ածաբ. աղք.։)

Հրեշտակք սլանան օդային ընթացիւք. (ՃՃ.։)

Զարագեալն ի թեւս օդայինս. (Նար. կուս.։)

Հողային մասանց, որչափ օդային իցեն. (Պղատ. տիմ.։)

Եւ կամ որպէս Օդագնաց. օդախաղաց.

Ըստ նմանութեան արագման օդային թռչնոյ։ Օդայինք, ջրայինք, երկրայինք։ Օդայինն վերացեալ յերկրէ, եւ յօդս փչէ։ Օդային այսոցն պղծոց։ Ի վնասակարացն թռչնոց, այս է՝ այսոցն օդայնոց. (Նար. կուս.։ Սահմ. ՟Ա։ Արիստ. աշխ.։ ՃՃ.։ Խոսր.։ Նար. կ.։)