cf. Օծութիւն.
cf. ՕԾՈՒԹԻՒՆ.
Առցե՛ս յիւղոյ անտի օծման։ Իւղ լուսոյ, եւ խունկս յիւղ օծման։ Այս օծումն է ահարոնի եւ որդւոց նորա։ Փոխանակ մոխրոյն՝ օծումն ուրախութեան. եւ այլն։
Քահանայական խորհրդածութեամբք՝ օծմամբ եւ հոգւով ի քրիստոս։ Մզելով զձէթ ի լուսաւորութիւն իմանալեաց եւ յօծումն։ (Յճխ. ՟Բ. ՟Ժ՟Ա։)
Երախայութեանն օծումն։ Աւազանին օծումնն։ Որ զկնի մկրտութեանն է օծումն։ Սոցա աղօթքն եւ քարոզութիւնն եւ օծմունքն բաժանաբար ըստ իւրաքանչիւրոցն վայել է լինել խորհրդոյ. (Յհ. Իմ. ատ։)
Օծումն թագաւորական։ Օծմամբ անոյշ իւղոյ հոգւոյն. (Խոսր։ Յիսուս որդի։)
Վասն օծմանն ոք անուանի քրիստոս (այսինքն օծեալ). (Պրպմ. ձ։)
Ոչ որպէս աստուծոյ օծման կարօտ գոլով, եւ ոչ դարձեալ օծմանն առանց աստուծոյ եղելոյ, այլ աստուծոյ զօծումն մատուցեալ, եւ այլն. (Աթ. Դ։)
Րաբունք հոգեւորք ձեռնադրեցան այսօր՝ օծմամբ սրբութեան ի յօծելոյ մեծէ. (Տաղ։)
Չարն ի ներքոյ՝ դառն ապաժոյժ ղեղւոյ, իսկ ի վերոյ բարեկերպ գունեալ իբր քաղցր օծմամբ. (Անյ. հց. իմ։)
Զանօթս այրեցուցանողս, եւ զօծմունս խոցոյ խարանաց... կիզիչ անօթ. (Կլիմաք։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | օծումն | օծմունք |
| accusatif | օծումն | օծմունս |
| génitif | օծման | օծմանց |
| locatif | օծման | օծմունս |
| datif | օծման | օծմանց |
| ablatif | օծմանէ | օծմանց |
| instrumental | օծմամբ | օծմամբք |