s.

condition of a strange;
alienation, estrangement, separation;
unlikeness, difference;
strangeness, extravagancy;
elimination, proscription;
absence, pilgrimage;
abroad, foreign lands.

s.

ἁλλοτρίωσις alienatio, abalienatio, aversio ἁλλοδαπή, ξενία peregrinitas, peregrinatio. Օտար գոլն. օտարանալն. հեռացումն. երեսդարձութիւն.

Մի՛ լինիր ինձ յօտարութիւն։ Ժառանգութիւն մեր դարձաւ յօտարութիւն. (Երեմ. ՟Ժ՟Է. 17։ Ողբ. ՟Ե. 2։)

Խնդրել ի մարդկանէ փսուս՝ ցոյց է անհաւատութեան, եւ աստուածպաշտութեան օտարութիւն։ Չարութիւն են, եւ օտարութիւն ասբտուծոյ։ Ցամենայն ախտաւոր ցանկութեանց օտարութիւն։ Զքրիստոսի փոխան զինելն օտարութիւն ի նմանէ համարեցաք. (Բրս. հց.։ Սարգ. յկ. եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Դ։ Լմբ. պտրգ.։)

ՕՏԱՐՈՒԹԻՒՆ. Անմանութիւն. տարբերութիւն. անյայտութիւն.

Նոյնութիւն իրացն կարծիցես, եւ կամ գուցէ դարձեալ օտարութիւն մուծանիցես. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 13։)

ոչ որոշէ զնա՝ ո՛չ աշխարհն, եւ ո՛չ լեզուոյն օտարութիւնն։ Ունի յարմարութիւն ընդ առաջինսն, ունի եւ օտարութիւն։ Զի մի՛ կասկածանօք մնասցեն վասն օտարութեան ժամանակի գրողին. (Խոսր.։ Լմբ. իմ.։ Նախ. յոբ.։)

ՕՏԱՐՈՒԹԻՒՆ. Պանդխտութիւոն. նժդեհութիւն. վտանգութիւն. եւ Հրաժարումն յաշխարհէ.

Վասն անուանն քրիստոսի ընտծեմ գնալ յօտարութիւն։ Արտաքին տեսիլն կարի ողորմելի էր յօտարութեանն։ Շկոթակ արարի զնա յայնչափ օտարութիւն հեռաւոր։ Զի տանէն գաղութ բնակափոխութեանն, զօտարութիւնսն ստէպ բտէպ. (Փարպ.։ Եղիշ. ՟Բ. եւ ՟Ը։ Փիլ. իմաստն.։)

Օտարութիւն է՝ թողուլնանդարձ զորս ի հայրենականսն. (Կլիմաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օտարութիւն օտարութիւնք
accusatif օտարութիւն օտարութիւնս
génitif օտարութեան օտարութեանց
locatif օտարութեան օտարութիւնս
datif օտարութեան օտարութեանց
ablatif օտարութենէ օտարութեանց
instrumental օտարութեամբ օտարութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Նօտարութիւն, ութեան

Voir tout