s.

unmarried person, maid, bachelor;
that is about to be married, that is in a marriageable state;
վիճակ ամուրեաց, celibacy.

adj. s.

ὀ και ἠ ἅγαμος caelebs et innupta Անկին (այր), եւ Անայր (կին). չեւ ամուսնացեալ, կամ այրի մնացեալ. ազապ. երկէն. պէքեար. երմեշ. եւ տուլ.

Ամուրեացն եւ այրեացն ասեմ. (՟Ա. Կոր. ՟Է. 8։)

Ամլոյն բարի ոչ արար, ամուրւոյն ոչ ողորմեցաւ. յն. ըստ ոմանց է γύναιος, կին աղքատ կամ անտէրունչ. խեղճ կնիկ. muliercula եւ ըստ ոմանց ἁγύναιος անկին. qui uxore caret (Յոբ. ՟Ի՟Դ. 21.)

Ամուրեաց քահանայիցդ՝ որ ըստ աշխարհի. զի որում ի մանկական հասակին հասանէ վախճան ամուսնոյն, եւ այլն. (Շ. ընդհանր.։)