va.

to offend, to sin against, to wrong, to injure, to abuse, to hurt.

ն.

ἁδικέω. injuriis afficio. Յանիրաւի զրկել, վնասել. յանցանել կամ մեղանչել ումեք. չարաչար եւ վնասակար լինել. զրկանք՝ յանցանք ընել, վնաս տալ. զարար՝ քէտէր վերմէք. զուլմ էթմէք.

Որք առնեն զչարն՝ զիւրեանց իսկ անձինս անիրաւեն եւ զրկեն մեծագոյնս։ Զհրէայսն ոչինչ անիրաւեցի, որպէս դու քաջ գիտես. (Ոսկ. յհ. եւ Գծ.։)

Անիրաւել զվարդապետն. (Դիոն.։)

Անիրաւեցաք նախ զանձինս, եւ յետ այնորիկ զօրէնս Աստուծոյ եւ զարդար խրատ նորին։ Որքան թշնամին զիս անիրաւէ։ Անիրաւեն զմարդիկ ի գայթակղութիւնս մեղաց։ Մի՛ անիրաւէք զերկիր (հարուածովք)։ Ոչ կարէ անիրաւել զարդար դատաստան իւր, եւ ընդ մեզ հաշտել։ Անիրաւեաց զԱստուած, եւ կամաւ յանցեաւ ընդ օրէնս նորա։ Յանիրաւողացն զերծանել. (Լմբ.։)