adj.

libre, absolu, indépendant.

adj.

Անձնիշխան, եւ սեպհական անձնիշխանի կամ անձնիշխանութեան.

Անձնիշխանական կամք, կամ յօժարութիւն. (Յճխ. ՟Բ։) (Նանայ.։)

Դժնեայ կցորդս այս անձնիշխանական. (Նար. լ։)

Ծառայեն անձնիշխանականին. (Շ. ամենայն չար.։)

s.

ԱՆՁՆԻՇԽԱՆԱԿԱՆՆ. իբր անձնիշխանութիւն. ազատութիւն. τὸ αὑτεξούσιον. libertas.

Ի բա՛ց բարձ ի մէնջ զանձնիշխանականն, եւ ոչ պատկեր եղիցուք (Աստուծոյ). (Դիոն. ածայ. ՟Դ։)

Այլ ոք անձնիշխանակաւն առ այս խորհուրդ թերահաւատէ. (Լմբ. առակ.։)

Ոչ բառնայ զանձնիշխանականն, որոց տուեալ է զնա բանիւն հանդերձ. (Տօնակ.։)