cf. ԱՌԺԱՄԱՅՆ. ըստ ամենայն նշ.

Առժամեայ քաղցրացաւ տարփողին. այսինքն առ ժամն. (ՃՃ.։)

Մահն առժամեան, եւ կեանքն մշտնջենաւոր։ Առժամեան թեթեւ նեղութեանս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։ եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Բ։) այսինքն առժամանակեայ, ժամանակաւոր։

Դու նախայաւիտենական, միանգամայն եւ առժամեան. այսինքն նոր. (Ոսկ. նոր կիր.։)