cf. Գուղձ.

s.

ԳՈՒՂՁ ԳՈՒՂՁՆ. βῶλος bolus, gleba, massa Զանգուած կամ կոշտ ինչ հողոյ. սակաւ մի հող՝ ձեռնաչափ, ոտնաչափ.

Գուղձն հողոյ ի յատակէ տաճարի. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Գուղձն հողոյ ի յատակէ խորանին. (Վրդն. թուոց.։)

Ի հողոյ անտի՝ որ իցէ առ յատակաւ խորանին։ (Թուոց. ՟Ե. 23.)

Եթէ ցանէ ոք զգետինն, եւ ի հետ փորչով գայ եւ ծեծէ եւ զգուղձքն մանրէ, եւ զսեմն ծածկէ նա այն է լաւ։ Յակնբցելն՝ զքուցն մանրել պարտ է անհնար. զի գղձան փողին սնըցնօղ է եւ մեծցնօղ կուզին եւ պտղին։ Զփոշին՝ որ ի փորչէն եւ ի գղցանն ի մանրելոյն ելանէ. եւ այլն։ (Վստկ. ՟Լ՟Գ. եւ ՟Ծ՟Ա.)