vacant, empty;
abandoned, forsaken;
uninhabited, desert, unpeopled;
deprived of;
wanting in;
— առնել, թողուլ, to make or render desert, to devastate;
— լինել, մնալ, to be deserted, desolate, unpeopled;
— առնել զտուն, to remove from a house;
— ի հանճարոյ, deprived or devoid of talent;
wooden tray, tea-tray.
κενός (լծ. հյ. սին). vacuus, inanis ἕρημοις desertus իբր Թափեալ ի լիութենէ. Դատարկ. ունայն. սին. ամայի. եւ Թօթափեալ յիւրոցն. անօգնական. լքեալ. եւ Անբաժ. զերծ.
Թափուր ի բնակչաց, կամ ի մարդկանէ. (Ղեւտ. ԻԶ. 31։ Երեմ. Գ. 2։ ԺԴ. 2։ Փիլ. իմաստն.։)
Թափուր զգերեզմանն, եւ ունայն տեսանէին. (Շար.։)
Թափուր ի հոգւոց, կամ յանիրաւութեանց. (Վրք. հց.։ Փիլ. ժ. բան.։)
Թափուր ի բազմաց մնայր նախարարաց։ Թափուր ի հոգւոյն մնացեալս. (Խոր. Գ. 34. 68։)
Այնոցիկ՝ որ ի զինից թափուրք են. այսինքն անզէն. (Պղատ. օրին. Զ։)
Զտունդ պարծանաց ձերոց արարից յաւեր եւ ի թափուր. (Եփր. մն.)
Թափուր յազդմանէ բարեացն իմաստից։ Թափուրս ի լիութենէ իմաստից կենաց. (Նար.։)
ՅԱստուծոյ օգնականութենէն թափուր. (Մխ. երեմ.։)
Թափուր աղաղակ. (Շ. յկ. ԼԱ։)
Ոմանք զթափուր թեփ ցորենոյն արարին կերակուր. (Եփր. պհ.։)
ԹԱՓՈՒՐ, ի, աւ. որպէս ռմկ. տեփուր. Փայտեղէն ափսէ, սկուտեղ, տաշտ. փատէ թապլա. թէփսի.
Ի տաշտ, կամ ի թափուրի, կամ այլ ամանք զի՛նչ եւ իցեն. (Կանոն.։)