adv.

ԻՍԿՈՅՆ. ԻՍԿՈՅՆ ԻՍԿ. Որպէս թէ Յիսկէ կամ յսկզբանէ անտի. զոյգ ընդ ինելն. անդէն եւ անդ. իսկ եւ իսկ. նոյն ժամայն. նոյն ատէն, մէկէնիմէկ, շուտով.

Լուեալ աբգարու, իսկոյն կոչեաց զնա։ իսկոյն ճիչ բարձեալ։ Իսկոյն բեկաւ. (Խոր. ՟Բ. 30։ 7հմկթ։ Նար. ՟Ի՟Ե։)

Ի հասնելն մերում անդ՝ իսկոյն իսկ հրովարտակ առաքեցի։ իբրեւ յանդիման ոստիկանքն եղեն, նա իսկոյն իսկ հրամայէ սրով սատակել զնոսա. (Յհ. կթ.։)