adj.

Որպէս Խոհեցողական, եւ խոհական. βουλευτικός, λογιστικός, διαλογιστικός deliberativus, rationalis.

Առանձնապէս իմացմունք իմացականացն, խոհեցողանն եւ յօժարականն։ Իմացողականն կամ խոհեցողականն։ Գործնական խոհեցողականն՝ սահմանել գործելեացն զուղիղն բան։ Յանուսմնութենէ չար դատումն բուսեալ ի քոհեցողականին (մասին) անձին. (Նիւս. բն.։)

Ի հիացման գոլով, եւ ի խոհեցողական ոգւոջն. (Վանակ. յուրախացիրն.։)