sufficient, enough;
capable, able;
— է, it is enough, sufficient, it suffices;
— համարիլ, to be content, to content oneself;
— լինել յամս, to be adult, of age;
երբեք — ոչ ասէ, he never says, hold! enough!.
ἰκανός sufficiens, idoneus. ռմկ. եւս՝ հերիք. որպէս եւ յն. արքի՛, ա՛րքէդէ, հերիք. հերիք է. Բաւական. շատ. եւ Հասուն. կարօղ. ատակ.
Ծերացայ. եւ դուք հերիք էք յամս իմ փոխանակ իմ եւ եղբօր իմոյ. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Զ. 3։)
Երբէք հերիք ոչ ասէ. (Խոսր.։)
Հերիք լուժոյն դնելով պնդութիւն. (Պիտ.։)
Զառաջինն զայ հերիք համարի յայսր գրութեան ճշմարտութիւն. (Ոսկ. գծ.։)
Չեմ հերիք դմա։ Որք ոչ են հերիք տանել զշնորհս նորա. (Վրդն. սղ. եւ Վրդն. յանթառամն.։)