s.

inventor, contriver;

adj.

inventive, ingenious, clever;
— լինել, to invent, to contrive, to find out.

Գտիչ հնարից կամ հնարիւք. հնարօղ. որ ճար առնէ. եւ Ճարտարահնար.

Միտումն, որպէս ասեն, արհմն եղեւ հնարագիւտ՝ լինելոյ։ Բարի բարի արարածոցն հնարագիւտ. (Եզնիկ.։)

Յովսէփ հնարագիւտ սովոյն. (Սեբեր. ՟Ը)

Սակաս հնարագիւտ կենաց մարդկան։ Բժշկական հնարագիւտ իմաստասիրութեանց. (Արծր. ՟Ա. 1. 11։)