cf. Հողեղէն;

chem.

humic;
որդն —, earth-worm, mawworm.

adj.

χοϊκός terreus, pulvereus γεώδης terrenus. Հողական. սեպհական հողոյ, երկրի. եւ Հողանիւթ. հողատեսակ. հողեղէն. եւ Որ զեռայ ի հող.

Ի հողային նիւթոյ ոսկի սոփերայ. (Նար. կուս.։)

Հողային մասանց, եւ որչափ օդային իցեն՝ չափաւորութիւն ունելով. (Պղատ. տիմ.։)

Որդն հողային հարեալ զդդմենին. (Գանձ.։)