cf. ՀՊԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ. ըստ ՟Բ նշ. որպէս Հպատականք. խնամակալութիւն. ἑπιμέλεια procuratio.

Նախախնամութիւն է յաստուծոյ յէսս հպատակութիւն. (Նիւս. բն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հպատակումն հպատակմունք
accusatif հպատակումն հպատակմունս
génitif հպատակման հպատակմանց
locatif հպատակման հպատակմունս
datif հպատակման հպատակմանց
ablatif հպատակմանէ հպատակմանց
instrumental հպատակմամբ հպատակմամբք