adj.

ՄԱՀԱԼՈՅԾ կամ ՄԱՀԱԼՈՒԾՈՂ. Լուծիչ մահու.

Վերջին եւ մահալոյծ եւ կենսառաք ձայն։ Վերջնումն այնմիկ ապականահալած եւ մահալուծօղ գիշերին երթեալ հանդիպանամ. (Յհ. իմ. ատեն.։)