s.

companionship in arms;
alliance, confederacy;
aid, succour.

s.

συμμαχία societas in bello, auxilium, subsidium. Մարտակիցն լինել՝ ըստ ՟Ա նշ. գործակցութիւն ի մարտի. օգնականութիւն.

Մարտակցութեամբն քրիստոսի, կամ շնորհաց, կամ աղօթից ձերոց. (Ճ. ՟Բ.։ Նիւս. ի սքանչ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Ունիս ի քեզ ինքեան զմարտակցութիւն. յիշեցի զաստուած՝ ասէ, եւ ուրախ եղէ. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա։)

Պատսպարեցաւ ի մարտակցութիւնն եթէովպացւոց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)

Չունի նա պէտս մարտակցութեան նոցա. (Իգն.։)

Եւ ըս ՟Բ նշ. Բախումն ընդ թշնամիս. դիմամարտութիւն. որպէս լտ. proelium, congressus.

Զհակառակացն մղէր մարտակցութիւն։ Մարտակցութիւն սրբոց վկայիցն ընդդէմ թշնամւոյն. (Ճ. ՟Բ.։)

Զի մի՛ յերկոցունց կողմանց ունիցիմք մարտակցութիւնս, տեսութեան եւ մտածութեան. (Մագ. ՟Ի՟Ե։)

Մեծագոյն քաղաքքն փոքրագունիցն յաղթեն մարտակցութեամբ (յն. մարտուցեալք). (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մարտակցութիւն մարտակցութիւնք
accusatif մարտակցութիւն մարտակցութիւնս
génitif մարտակցութեան մարտակցութեանց
locatif մարտակցութեան մարտակցութիւնս
datif մարտակցութեան մարտակցութեանց
ablatif մարտակցութենէ մարտակցութեանց
instrumental մարտակցութեամբ մարտակցութեամբք