adj.

holding, taking.

adj.

ἕχων, συλλάβων abens, qui comprehendit. Ունօղ. ունակ. եւ Ըմբռնօղ. զբռամբ ածօղ. ունեցօղ.

Դիպի ոք ունելեաց մեծութիւն. (Արիստ. ունել.։)

Վասն յուդայի, որ եղեւ առաջնորդ ունելեացն յիսուսի։ Զփառս ունելեաց նորա բարձրացոյց. (Գծ. ՟Ա. 16։ Սիր. ՟Ա. 24։)

Իբրեւ ետես զունելիսն, զո՞ ասէ խնդրէք. (Ոսկ. ես.։)

Որ կարաց բարբառով միայն զունելիսն զարկուցանել զգետնի. (անդ։)

s.

ՈՒՆԵԼԻՔ գ. λαβίς forceps. Գործի ունելոյ, ըմբռնելոյ. աքցան, եւ բազմակալ ճրագի. ...մագաս. որ է առաւել յարդարիչ. եբր. մէշքախայիմ.

Ի ձեռին իւրում ունէր կայծակն, զոր առեալ ունելօք ի սեղանոյ անտի՝ եբեր մերձեցոյց ի բերան իմ. (Ես. ՟Զ. 6.) (որ ի Լմբ. պտրգ. գրի ունելովք, այսինքն ունելւովք. եւ ի լուսանցս Գէ. ես. դնի, ակցանօք։)

Զճրագարանս, եւ զունելիս, եւ զյարդարիչս։ Զաշտանակն լուսոյ, եւ զերկոսին ճրագարանսն նորա, եւ զունելիս նորա, եւ զբազմակալս նորա. (Ել. ՟Լ՟Ե. 24։ Թուոց. ՟Դ. 9։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անակնունելի

Անընդունելի

Ընդունելի

Ունելիք, լեաց

Voir tout