adj.

giving or inspiring joy, rejoicing, joyous, pleasant.

adj.

εὑφραίνων letificus, oblectans, delectans. Որ ուրախ առնէ. ուրախացուցիչ. եւ Զուարճացուցիչ. զուարթարար. շէն ընօղ, քէֆը բերօղ.

Առաջի դնելով սեղան ... եւ գինի զուրախարարն սրտից ... զարիւն իւր։ (Որթ իմա՛) քաղցր եւ քաջապտուղ՝ ուրախարար եւ բերկրեցուցիչ սրտից մարդկան զտէր մեր յիսուս քրիստոս. (Աթ. ՟Ը։)

Իւրաքանչիւր ծաղիկք են ուրախարարք ամենայն հոտոտելեաց։ Այգիս ուրախարարս։ Ուրախարար բաժակ։ Գինի ուրախարար է արբեցելոց։ Ուրախարար գինւով։ Ուրախարար զոհագործութեամբ. (Վեցօր. ՟Ե։ Պրոկղ. յոսկ.։ Նար. յովէդ.։ երգ։ Յհ. իմ. ատ.։)

Արբր մեզ տէր զուրախարար սիրոյ քո զբաժակն. (Շար.։)