va.

to dissolve, to undo, to destroy, to take to pieces;
to disperse, to break up;
— զմիտս, to dissipate, to distract;
— զխաւար, to chase the darkness.

ն.

διασκεδάζω, ἁνασκεδάζω, σκεδάζω , σκορπίζω discerpo, dissipo եւ այլն. գրի եւ ՔԱՔԱՅԵԼ. (հակառակն Կա՛յկայելոյ. եւ սաստկականն Խախտելոյ եւ քակտելոյ) Խախտել իսպառ. քակելով քակել. քակտել. բաժանել զմիութիւն զօդելոց ո՛ր եւ է օրինակաւ. ցնդել. խախտել, զատել, բաժնել.

Մինչդեռ ի խաղաղութեան էի, քայքայեաց զիս. (Յոբ. ՟Ժ՟Զ. 13։)

Այն՝ որ բեւեռեաց զունկնն զայն զհատեալ, կարող էր նա եւ զանդամսն միաբանել քայքայել։ Ստէպ ստէպ աղօթիւքն ժողովեսցին միտքն քայքայեալք. (Եփր. համաբ.։)

Զոմանս ի փոխուստ ցրուեալ քայքայեցին։ Զբազում խաւարն ցրեալ քայքայէ։ Քայքայի եւ ցրուի։ Ոչ տայ բաժանել եւ քայքայել զհասարակաց բարին։ Զարեգականն եւս ճառագայթս խախատէր եւ քաքայէր (յն. յաղթէր)։ Ոչ ախտն քայքայեաց (յն. շփոթեաց) զմիտս նորա. (Փիլ.։ Յճխ. ՟Ժ՟Ա։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։ ՟Բ. 1։)

Շինութիւն եւ խաղաղութիւն քայքայցաւ. (Յհ. կթ.։)

Ցրուեցան սոքա, այսինքն քայքայեցան ի միմեանց. (Լմբ. սղ.։)

Զօրքն ցրուեցան քայքայեցան ընդ ամենայն երեսս երրկին։ Ի բազումս քայքայեալ լինէր միաբանութիւն աշխարհիս։ Քայքայեալ ցրուեցան։ (Արծր.։)

Սէր ի միասին կապէ, եւ ոչ թողու քայքայել. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։)

Խաւարն քայքայեալ ցրուեսցի յիմանալի ճառագայթից քոց։ (Յերեսաց արեգական) քայքայի սակաւ տեսիլն ականն ի տկար զօրութենէ լուսոյն զոր ունի։ Որ քայքայէ զտեսիլ աչացդ լուսաւորաց, որ ոչ ետ ճշգրտիւ նշմարել. (Սարկ. աղ.։ Շիր.։ Վեցօր. ՟Զ։)

Ոչ երբէք քայքայեաց Աստուած զխոստովանութիւն ումնեք, զի մի՛ քայքայեսցին խոստովանողքն ի քայքայելոյն. (Կլիմաք.։)

Գայթագղիլ՝ զմտօք սողոսկելն ասէ, եւ զմարմնով քայքայիզն. (Երզն. մտթ.։)