adj.

ungrateful, unthankful.

adj.

ԱՆՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԱՆՇՆՈՐՀԱԿԱԼԻ ԱՆՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒ. ἁχάριστος. ingratus, ἁγνώμων, improbus. Անշնորհ ըստ բ. նշ. որ ոչն լինի շնորհակալ. ապաշնորհ. ապերախտ. ոչ գոհացօղ. աներախտագէտ։

Յոյս անշնորհակալին իբրեւ զսառն ձմերայնոյ հալեսցի. (Իմ. ՟Ժ՟Զ. 29։)

Անշնորհակալն մտօք թողցէ զփրկօղն. (Սիր. ՟Ի՟Թ. 22։)

Ընդէ՞ր իցես անշնորհակալ (Ոսկ. կող. ՟Ը։)

Թողուլ անշնորհակալաց ընտանեացն զիւրեանց իւնչսն։ Անշնորհակալ լինել աստուծոյ. (Բրս. հց.։)

Գիշերոյ պահպանութեան անշնորհակալս առնէ. (Խոսր.։)

Անշնորհակալ կամօք. (Լմբ. պտրգ.։)

Զանշնորհակալի եւ գարշելեաց հրէիցն զհատու զյանդգնութիւնն. (Կիւրղ. ի կոյսն.։)

Անշնորհակալու (այսինքն արարածք). (Ածաբ. ծն.։ Խոսր. Սարգ. եւ այլն։)

Յանշնորհակալուս բազմերախտութեանն աստուծոյ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Մի՛ապերախտք եւ անշնորհակալուք առ բարեգործն երեւեսցուք. (Սկեւռ. յեսայ.։)

Դարձեալ ԱՆՇՆՈՐՀԱԿԱԼԻ՝ իբր Ոչ արժանի շնորհակալութեան.

Զպարգեւս աստուածոցն անշնորհակալի համարիս. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անշնորհակալու, լուի

Անշնորհակալութիւն, ութեան

Voir tout