adj.

separated, divided, disjoint.

adj.

(ի Համ կամ Ըն, Զատ) διηρήμενος, διαίρετος, ἁπεσπάσμενος, ἁπεσχίσμενος. divisus, amotus եւ այլն. Ի բաց զատեալ, որոշեալ, բաժանեալ. զատանելի. բաժանելի. հեռի. մեկուսի. այրը, մէֆրուգ.

Նայեսցի ընդ ծիծառն անջատ եւ միանձն. (Վեցօր. ՟Ը։)

Չախորժէ ամուրի տեսանել զորդին իբրեւ անջատ ինչ ի մարմնոյ՝ անսատար (կամ անկատար) յորդէծնութենէն. (Ոսկ. կողոս.։)

Անջատ ի ճշմարիտ իրաւանց. (ՃՃ.։)

Բաղկացոյց ի միջի այնմ՝ որ անջատ է՝ ի սոցանէ, եւ այնմ որ ըստ մարմնոյ բարժանելի է. (Պղատ. տիմ.։)

Պատահմանց անջատից եւ անանջատից. (Յհ. կթ.։)

Կայ պրս. էնճիտէն, իբր պատառել.

Ջատնօղ, բաժանօղ։ (ի Հին բռ.)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ականջատ

Անանջատ

Անանջատաբար

Անանջատելի

Անջատեմ, եցի

Անջատումն, ման

Հաւասարանջատ

Voir tout