cf. Աշխարհաստեղծ.
κοσμοποιός. mundi creator, opifex. Արարիչ աշխարհի. որ եւ ԱՇԽԱՐՀԱՍՏԵՂԾ, ԱՇԽԱՐՀԱԳՈՐԾ.
Աշխարհարարն յորժամ զկրելի էութիւնն սկսաւ կարգել։ Աշխարհարարն իրաւացոյց, եւ այլն։ Զաշխարհիս զգործս փոխանակ աշխարհարարին աստուծոյ պատուել. (Փիլ.։)
Էջ ասէ, զի յետս կացուսցէ զմարդիկ յաշխարհարարէ անտի. (Կոչ. ՟Զ. ձ։)
Աշխարհս եւ եւ աշխարհարարն յուխտաւոր մանկանն տպաւորեալ կերպարանեցաւ. (Եղիշ. դտ.։)
Առ ի միւսանգամ զաշխարհարար գթութեանն զսէր եւ զանունդ ապրեցուցանելոյ. (Կիւրղ. ծն.։)
Արիստոտէլէս զիս ուսուցանէր յաշխարհարար ներտառութեանն. (Ի Պտմ. աղեքս.) իմա՛, ի գիրսն որ յաղագս աշխարհի։