divine, belonging to God;
sacred, pious.
θεῖος, θεϊκός divinus որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԵՂԷՆ ԱՍՏՈՒԱԾԱԿԱՆ. Սեպհական կամ վայելչական Աստուծոյ. եւ Որ ինչ լինի ՟Ավ, կամ հայի յԱստուած.
Աստուածային խորհուրդ, կամ փառք, պատկեր, կամ արքայութիւն, հրամանատուութիւն, տեսչութիւն, ուխտ, սեզան, տաճար, ողջակէզ, խոստումն, սքանչելիք, զօորութիւն, կամ լոյս, կերակուր, տուն, ցօղ. կամ մարմին եւ արիւն Քրիստոսի. եւ այլն. (Ագաթ.։ Փարպ.։ Շար. եւ այլն։)
Աստուածայնովքն արուեստիւք։ Աստուածայնով իմն կենդանութեան հագագաւ։ Ճայթմամբ աստուածայնով հնչեցեալ. (Նար.։)
Մատենից աստուածայնոց. (Յհ. կթ.։)
Որպէս յաստուածայինսն դտանեմք ասացեալ պատմութիւնս. (Խոր. ՟Գ 4։)
Աստուածայինցն գիտութեանց առաջինքն զերկրորդսն հաղորդեցուցանեն. (Դիոն. երկն. ՟Է։)
Ոչ է համարձակել ուրուք յերկրայնոցս՝ Աստուած անուանիլ, այլ աստուածային. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Ուստի ասի եւ զմարդկանէ՝ եւ զմարդկային իրաց՝ որպէս Աստուածանման, աստուածարեալ. սուրբ, աստուածայինն՝ դաւիթ, կամ Մովսէս, եւ այլն. (Պիտ.։ Յհ. կթ. եւ այլն։)
Իյարմատոյ սուրբ լուսաւորչին շառաւեղեալ (յակ. մծբ) մարդդ աստուածային. (Գանձ.։)
Զաստուածային հանդէս իմաստասիրութեան զգեցցուք. (Սահմ.։)
Աստուածային համբաւով՝ հզօրապէս արիոթեամբ տապալեցին. (Նար. խչ.։)
Անսովոր է ի մեզ ասելն լատին ոճով.
Մարդիկ տըւին զմարդդ աստուածային (այսինքն զաստուածացեալ մարմին փրկչին), եւ ռին զհոգին. (Գանձ.։)
Ասի եւ զաստուածային անձանց, որպէս Բանն Աստուած, կամ Բան Աստուծոյ. Հոգին Աստուած, կամ Հոգի Աստուծոյ.
Եղեր վերընկալ աստուածային բանին։ Աստուածային բանին տեղի եւ զենարան։ Մերկացաւ յինքենէ զաստուածային սուրբ հոգին. (Շար.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱՅԻՆՆ. գ. որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱԿԱՆՆ. Աստուածեղէն իսկութիւն. Աստուած.
Աստուածայինն ամենեցուն խնամ ածէ։ Աստուածայինն զամենայն ինչ գիտէ։ Աստուածայինն զամենայն ինչ կարէ. (Սահմ. ՟Ա։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱՅԻՆՔՆ. Իրք աստուածայինք.
Իմանալեացն ծայր աստուածայինքն են. (Սահմ. ՟Է։)
Աստուածայինքն ամենայն հաւատովք իմացեալ լինին. (Իգն.։)