adj.

ԲԱՆՈՐՍԱԿ ԲԱՆՈՐՍՈՂ. Որսօղ բանից այլոց առ ստգտանելոյ, բանաքաղ. բանակրկիտ. բանագտակ. պարսաւասէր.

Բանորսակքն եւ բանավաճառքն։ Իմաստակքն եւ բանորսակքն. (Փիլ. լին.։)

Մի՛ ի վերայ վազեսցեն պարզաբար ասացելոցս՝ բանորսակացն դրժողութիւնք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Հացկատակք, բանորսողք, խաբեբայք, շաղակրատք. (Փարպ.։)