learned, skilful, experienced, versed, wise;
eloquent.
ῤήτωρ rhetor Կորովաբան. պերճաբան. ճարտարաբան. ճարտասան. ըստ յն. հռետոր. խօսող ոք. զօրաւոր բանիւ, եւ խելամուտ ամենայն բանի.
Իմաստունք եւ ճարտարախօսք, եւ բանիբունք։ Բանիբունք եւ իմաստունք եւ փիլիսոփայք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 8. 24. 27. եւ Եփես. ՟Ի՟Ա։)
Անդէն յառաքելոցն ժամանակս յարոյց Աստուած քարոզս բանիբունս՝ ճարտարախօսս։ Ապողոս՝ բանիբուն եւ զօրաւոր գրովք եւ մտօք, եւ բանիբուն մեկնութեամբ. (Սեբեր. ՟Դ։)
Փիղոն Աղեքսանդրացի այր բանիբուն ճանաչէր. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Երանելին Ագաթանգեղոս այր բանիբուն գիտութեամբ, եւ լի ամենայն հրահանդիւ. (Փարպ.։)
Զնոյն անուանս դնէ ջրհորոցն, զոր հայրն եդ. զի բանիբուն հայրն կոչեաց, շատացաւ եւ նա. (Փիլ. լին.։)