adj. adv.

եւ ըսի բայի. ԲԱՑՕԹԵԱԳ ԲԱՑՕԹԵԱՅ. ἁγραυλέω, -ων ruri vel in agris pernocto, -tans, ἑν ὐπαίθρῳ sub dio. Որ ի բացի օթեալ ագանի. դուրս տեղ կեցած.

Եւ հովիւքն էին ի տեղւոջն յայնմիկ բացօթեագք. (ա՛յլ ձ. բացօթեայգք, կամ բացօթեայք) (Ղկ. ՟Բ. 8։)

Բազում ժամանակս ի զօրու՝ արտաքոյ բացօթեադ (կամ եայդք) տաժանելով տառապին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Հօտարած բացօթեգացն ընձեռելով առողջութիւն. (Փարպ.։)

Ազգ առնէ ազգաց ազգաց ... յարկաբնակաց, եւ բացօթեգաց (յորոց սակի են եւ վրանաբնակք). (Կաղանկտ.։)

Փառաբանի յերջանիկ ի բացօթեայ հովուաց. (Շար.։)

Բացօթէից հովուաց յայտնեալ, Աստուած փրկիչ՝ տէր եւ օծեալ. (Յիսուս որդի.։)

Յոբել արար վրանս հովուաց, եւ ամենայն բացօթէից. (Վրդն. ծն.։)

Ընդէ՞ր այդպէս բացօթեայք լեալ՝ բոլոր դառնաշունչ օդոցդ հանդերձ ստնդեայ մանկամբդ տարեալ, եւ ոչ մտանես ընդ յարկաւ ումեք. (Յհ. կթ.։)

Հանապազ բացօդեայ կայք ի հօտի. (Շիր.։)

Պօղ ընդ ժամանակս ժամանակս բացօթեայ լինէր. (ՃՃ.։)

Ո՞ւր ա՛րդեօք օթեւանեալ իցես, որդեակ. ի փողոցի՞ թէ ի բացօթեայ (կամ ի բացօդեայ). (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Ամրանալ բացօթեայ ի լերինս. (Զքր. կթ.։)