adv.

ԲԱՒԱԿԱՆ. որ եւ ԲԱՒԱԿԱՆԱԲԱՐ. ἰκανῶς, ἁποχρώντως satis, sufficienter, contente, satis abunde Ըստ բաւականին. բաւականապէս. հերիք. շատ իկս. լիով եւ Ըստ կարի

Արդ այս բաւական ասացաւ։ Այսչափ՝ բաւական ասացեալ է. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Թուի ինձ, թէ բաւական իսկ ասացաւ. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Բաւական ցուցանի քեզ յայնցանէ, որք նախ քան զմեզն պատմեցին։ Բաւական քեզ ուսուցանեն. (Յհ. կթ.։)

Թէ եւ այսոքիկ արանց իցէ քաջաբերութիւն, ե՛ւ պաճարս բուծանէ բաւականաբար. (Բրս. գորդ.։)

Եթէ բաւականաբար բացատրեալ էր. ապա եթէ՝ ոչ բաւականաբար. (Արիստ. առինչ.։)

Պատրաստէ զմարմնականն բաւականաբար. (Լմբ. սղ.։)

Եւ ոչ մի ոք առ սա բաւականաբար ըստ առաւելութեան եւ կամ նուազ զօրութեան կալաւ հաւասարութիւն։ Որով եւ յամենայնի առնուլ զխնդրելին՝ բաւականաբար զօրանայր. (Պիտ.։)