s.

victime;
sacrifice, immolation;
— մատուցանել, faire ou offrir un sacrifice.

s.

θυσία, θυσίασμα, θῦμα hostia, sacrificium, victima, oblatio, munus Զենլի սպանդ, եւ ամենայն ինչ ծախելի կամ ծխելի ի պատիւ Աստուծոյ. պատարագ. կորբան.

Ի կային եւ ի զոհս նորա ոչ նայեցաւ. (Ծն. ՟Դ. 3։)

Զոհ զատկի Տեառն է այս. (Ել. ՟Ժ՟Բ. 27։ Իսկ Ել. ՟Լ՟Դ. 15.)

Գուցէ ... ուտիցես ի զոհից նոցա. իմա՛, ի զոհելոց կամ ի զենլեաց։

Ընդ զոհս եւ ընդ պատարագս ոչ հաճեցար. (Սղ. ՟Լ՟Թ. 7։)

Զենուցուն անդ զողջակէզսն եւ զզոհսն. (Եզեկ. ՟Խ. 42։)

Թէպէտեւ զծուխն տեսանէր ժողովուրդն, այլ թէ ո՛ լինէր զոհն՝ զայն ոչ տեսանէին. (Եփր. թագ.։)

Attention, il s'agit pour l'instant des entrées contenant la même chaîne de caractères dans le titre, quelle que soit sa position, et non pas les entrées formées sur la même racine.

Mots dérivés

Անզոհ

Անձնազոհ

Զոհագործ, աց

Զոհագործեմ, եցի

Զոհագործութիւն, ութեան

Զոհամատոյց

Զոհանոց, ի, աց

Զոհասպաս

Զոհարան, ի, աց

Զոհարար

Զոհաւոր, աց

Զոհեալ

Զոհեմ, եցի

Զոհիչ

Մարդազոհ

Մարդազոհութիւն, ութեան

Voir tout