adj.

whose belief is imperfect, distrustful, unbelieving, incredulous.

adj.

ὁλιγόπιστος exiguae vel modicae fidei, parum fidens seu credens, incredulus Թերի ի հաւատս. սակաւահաւատ. երկմիտ. անհաւատացօղ. անհաւան. տե՛ս (Մտթ. ՟Զ. 30։ ՟Ը. 26։ ՟Ժ՟Զ. 8։ Ղկ. ՟Ժ՟Բ. 28։ Մաղ. ՟Կ՟Է. 19։ Իմ. ՟Ժ՟Բ. 17։)

Մի՛ ոք ի թերահաւատից. (Պտրգ.։)

Ի կշտամբանս յանդիմանութեան թերահաւատիցն. (Նար. մծբ.։)

Առաջի թերահաւատիցն նշանս սուտ ցուցանեն. (Ճ. ՟Թ.։)

Թերահաւատ լինին բազումք. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)

Մի՛ լինիր թերահաւատ. (Լմբ. սղ.։)

Մարդկանս՝ որ թերահաւատ են ի մերոց օրինացս. (Եղիշ. ՟Բ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Թերահաւատամ, ացի

Թերահաւատեմ, եցի

Թերահաւատիմ, տեցայ

Թերահաւատութիւն, ութեան

Voir tout