adj.

that produces, or brings oil, ointment or essence.

adj.

μυροφόρος unguentum portans, vel tenens. ըստ յն. միւռոնաբեր. այսինքն Բերօղ զիւղս անոյշս եւ զխունկս յօծանել զմարմինն տէրունական. cf. ԽՆԿԱԲԵՐ, եւ նովին նշանակութեամբ ԽՆԿԱԶԳԵԱՑ.

իւղաբեր եւ սուրբ կանայք։ Իւղաբերից եկեալ ի սուրբ գերեզման քրկչին. եւ այլն. (Շար.։)

Որ ի կանանց իւղաբերից արտասուեցար առաւօտին. (Յիսուս որդի.։)

Ձեզ աւետիք է իւաբերաց՝ խնկաբերից կանանցդ երջանկաց. (Գանձ.) (որ է անսովոր հոլով)։ Գրի եւ իբր ռմկ. Եղաբեր, ից. (Սկեւռ. յար.։ Ոսկիփոր.։)