affair, transaction, circumstance;
occupation, employment, negotiation of affairs, business, practice;
cf. Գործ.
πραγματεία, πράγμα negotium, res, factio. Իրակութիւն. իրագործութիւն. գործք. արարք. իրք. իր. մասլահաթ.
Ի ձեռն ամենայն քահանայականին իրողութեան։ Պարունական իրողութիւն ամենեցունց նոցա իւրոցն սրբազանից. (Դիոն. եկեղ.։)
Կենդանագրացն ոչ կատարած ունիլ իրողութիւնն թուի առ ամենայն կենդանիս։ Վասն եղելոյ այժմիկ իրողութեանս։ Ո՛ր ի մէնջ հասցեն առ լաւագոյն իրողութիւնսն, ամենայնի անյայտ է, բայց միայն յաստուծոյ. (Պղատ. օրին. ՟Զ. եւ Պղատ. սոկր.։)
Մեծամեծ իրողութեանց պարունակող։ Իրողութեանն իւրոյ գործ. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. պաւլ.։)
Օգնութիւն խնդրել յաստուծոյ յամենայն իրողութիւնս. (Խոսր.։)
Ի նա ստեփաննոսին տեսանեմքուղղապէս իրողութիւն. (Մագ. ՟Կ՟Է։)
Յիրողութեանցն ոմանք անգոյք են. որպէս եղջերուաքաղն։ Ամենայնք յիրողութեանց (այսինքն առաջիկա իրի). (Սահմ. ՟Ա. ՟Ժ՟Ե։)
Հայելով ի մտաց իմոց տկարութիւն, եւ յիրողութեանցդ մեծութիւն եւ բարձրութիւն, յոյժ զարհուրեցայ. (Կիր. ՟ը. խհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իրողութիւն | իրողութիւնք |
| accusatif | իրողութիւն | իրողութիւնս |
| génitif | իրողութեան | իրողութեանց |
| locatif | իրողութեան | իրողութիւնս |
| datif | իրողութեան | իրողութեանց |
| ablatif | իրողութենէ | իրողութեանց |
| instrumental | իրողութեամբ | իրողութեամբք |