s.

multitude, populace, the vulgar, crowd;
throng, press;
hurly burly, confusion, noise, clatter;
— աւերանաց զաշխարհաւ զեղուլ՝ ածել, to devastate, to lay waste.

s.

ἑπισύστασις conspiratio, seditio στήριγμα , (որ է ամրութիւն) vulgus. Բազմութիւն՝ որ խուժէ. խաժամուժ ամբոխ՝ մանաւանդ յուզեալ ի համախոհութիւն. Աղմսուկ խառնիճաղանջից. խուռն բազմութիւն, եւ շփոթ նոցա կամ յարձակումն.

Իբրեւ զկորխ եւ զխուժան նորա։ Եւ զայլ եւս խուժան ժողովրդեանն խաղացոյց նաբուզարդան։ Հանապազ խուժանն ի վերայ իմկուտէր. (թուոց. ՟Ժ՟Զ. 4ծ ՟Դ. Թագ. ՟Ի՟Ե. 11։ ՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 28։)

Կատաղի խուժանին բազմութիւնն։ Ի խուժաչուժ խուժանէ. (Նթ. ի ստեփ։ Մագ. ՟Ձ՟Ա։)

Յիշեա՛ զմրրկումն խուժանին իսրայէլի ի վերայ ահաւորիդ. (Բենիկ.։)

Ոսկ. մ. ՟Բ. 18.

Իսկ Ոսկ. մ. ՟Բ. 18.

Զխուժանն եւ զվայրենիս (զնինուէացիս) դարձոյց. յն. մի բառ, զբարբարոս։

ԽՈՒԺԱՆ. Խուժումն. յոյզք. վրդով.

Ի մարտ մատուցեալ՝ ոչ սակաւ խուժան աւերանաց զաշխարհաւն զեղոյր։ Խուժան հինից սաստկութեան առ դուրս հասեալ կայ։ Ոչ սակաւ ինչ խուժան շփոթից ի վերայ հեղուին հագարացւոյն բռնակալի. (Յհ. կթ.։)