cf. Խուզողութիւն.
cf. ԽՈՒԶՈՂՈՒԹԻՒՆ. ἑρεύνη perquisitio եւ այլն.
Քննութիւն խուզմամբ կորուսեալ իրի կամեսցի առնել, առ որում իցէ, մերկ եւ կամ ի ձորձոյ ինչ զգենլով առանց գոտւոյ. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ։)
Եւ այլ եւս պիտեցելոյ մեծի խուզման։ Զտենչումն քո խնդրոյս խուզման. պորփ։ (Մագ. ՟Ե։)
Զիա՛րդ առնէ հաստատութիւն խուզմանն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։)
Ոչ առանց հարցի խուզման զբանն ընկալցուք (յն անխուզաբար). (Նիւս. կազմ.։)
Առ խուզմունս իմաստիցն խորս. (Նանայ յռջբ։)
ԽՈՒԶՈՒՄՆ ՀԵՐԱՑ. κουρά tonsura. Կտրումն, հատումն հերանց ի կրօնաւորիլն, կամ ի կղերիկոսն լինել։ (Մաշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խուզումն | խուզմունք |
| accusatif | խուզումն | խուզմունս |
| génitif | խուզման | խուզմանց |
| locatif | խուզման | խուզմունս |
| datif | խուզման | խուզմանց |
| ablatif | խուզմանէ | խուզմանց |
| instrumental | խուզմամբ | խուզմամբք |