s.

necessity, want;
ministry, office, service;
servitude.

s.

ἁνάγκη necessitas. Հարկ. հարկաւորն գոլ. եւ Բռնադատութիւն. եւ Պէտք.

Ոչ հարկաւորութեամբ, այլ յօժարութեամբ. (Ոսկ. յհ.։)

Կոչեն զնա յեպիսկոպոսութիւն բազում աղաչանօք եւ հարկաւորութեամբ. (Սոկր.։)

Զպատմողականին համառօտաբար յառաջ վարեսցուք հարկաւորութիւն. (Արծր. ՟Գ. 12։)

ՀԱՐԿԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. λειτουργία ministerium. Ծառայութիւն. սպասահարկութիւն. արբանեկութիւն. մտերիմ կամ մտադիւր պաշտօն.

Ոչ ոք նմա հրամանատու, եւ ոչ ընդ հարկաւորութեամբ կապեալ. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)

Լծեալ են ի գործ հարկաւորութեան։ ի ծառայս հարկաւորութեան. (Եղիշ. Իսիւք.։)

Զլուծ հարկաւորութեան մերոյ դժուարըմբերելի համարէին. (Ճ. ՟Ա.։)

Մի՛ անիրաւաբար վարիք առ հնազանդեալսդ՝ ծանր եւ դժուարակիր հարկաւորութեամբ, զոր ոչ կարեն բառնալ։ Սիրով եւ հարկաւորութեամբ հատուցանել։ Որ հոգիքդ էք հարկաւորութեան՝ սպասաւորիչք տեառն. (Շ. ընդհ.։ Իգն.։ Շար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հարկաւորութիւն հարկաւորութիւնք
accusatif հարկաւորութիւն հարկաւորութիւնս
génitif հարկաւորութեան հարկաւորութեանց
locatif հարկաւորութեան հարկաւորութիւնս
datif հարկաւորութեան հարկաւորութեանց
ablatif հարկաւորութենէ հարկաւորութեանց
instrumental հարկաւորութեամբ հարկաւորութեամբք