cf. Ճարճատումն.
ՃԱՐՃԱՏԻՒՆ ՃԱՐՃԱՏՈՒՄՆ. Ճարճատելն. չաթրտոց, չթրտոց.
Կապեցին զոտսն եւ զձեռսն, եւ մեծաւ ուժով պրկեցին, մինչեւ ճարճատիւն հատաւ ամենայն ջղացն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Պաղէր ջուրքն ... ճարճատիւն (կամ ճարճատումն) ոսկերաց առնէր. (Սիսիան.։)
Զորոտման ճարճատիւն, կամ զփայլատակմանց ճարճատիւնս. (Պտմ. աղեքս.։)
Ճարճատումն օդոյ ի բաց մերժեաց զհակառակորդսն. (Մաշտ. ջահկ.։)
Եղեւ ճարճատումն որպէս ի տապակէ, եւ անկան որպէս կեղեւանք յանձնէն. (Հ=Յ. յնվր. ՟Բ.։)