adj.

malignant, rejoicing at another's suffering, malevolent, ill-natured;
— լինել, to kick, to cause to fall;

fig.

to rejoice at another's woe, to be malignant, malevolent;
to despise, to insult, to laugh at, to mock, to jeer;
— լինել թշուառութեան ուրուք, to insult one in his misfortune.

adj.

ἑφηδούμενος qui delectatur malis alterius. Ոտնահար. որ ոտն հարկանէ ումեք. այպանօղ. չարակամ չարախնդաց.

Ոչ տայ թոյլ թշնամեացն ոտնահարաց առանց պատժոց անցանել. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 15։)

Յոտնհարացն՝ որք ի կործանելն նորա ոտն հարկանէին, վրէժս պահանջէր. (Գէ. ես.։)

Խռովարկուք, բաժանակամք, եւ ոտնհար գայթակղութեան. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

ՈՏՆՀԱՐ ԼԻՆԵԼ. ἑπιχαίρω, χαίρω, ἑπιχαρής γίνομαι, ἑφήδομαι , ἑφίημι exulto, insulto, ludibrio habeo, delector malis alterius. Ոտն հարկանել ի գլորել՝ կամ գլորելոյն. աքացել զարդէն անկեալն. ծիծաղիլ ընդ գլորումն ուրուք. վա՛շ վա՛շ կարդալ.

Ծիծաղեցայց զկորստեամբ ձերով, եւ ոտնհար եղէց։ Ոտնհար լիցին ի վերայ փառաց նորա։ Մի՛ ոտնհար լինիր ինձ թշնամի իմ, զի գլորեցայ։ Մի՛ ոտնհար լիցիս որդւոցն յուդայ յաւուրս կորստեան նոցա։ Մի՛ ոք ոտնհար լիցի այրւոյս։ Փոխանակ զի ոտնհար եղերուք ի վերայ սրբութեանց իմոց, որ պղծեցան։ Եթէ ոտնհար եղէ ի վերայ գլորման թշնամւոյ իմոյ։ Առակ. (՟Ա. 26։ Ովս. ՟Ժ. 5։ Միք. ՟Է. 8։ Աբդ. 15։ Բար. ՟Դ. 12։ Եզեկ. ՟Ի՟Ե. 3։ Յոբ. ՟Լ՟Ա. 29։)

կր.

Մերթ կր. իբր Աքացիլ. այպանիլ.

Գուցէ ոտնհար լինիցիք յարտաքին թշնամեացն։ Եւ մի՛ ոտնհար լիցի ի թշնամւոյն. (Եղիշ. ՟Զ։ Ճ. ՟Բ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ոտնհարեմ, եցի

Ոտնհարութիւն, ութեան

Voir tout