cf. Հսկեմ.
ՍԿԵՄ կամ ՀՍԿԵՄ. (որպէս ըսկել. լծ. ընդ Զգալ անձին). Տխնիլ. արթուն կալ. եւ Ուշ ունել. (յն. ղրիղօրէօ. ուստի գրիգոր՝ հսկօղ).
Սկէր, եւ ոչ տայր ական հատանել։ Սկեցէք ընդ իս։ Սկեցէք, եւ կացէք յաղօթս։ Արթուն կացէք, եւ սկեցէք.եւ այլն։
Սկեսցուք ըստ կարի մերում։ ոչ սկեցաք յերեկորեայ։ Յաճախեն սկեցօղքն յաղօթս. (Ճ. ՟Գ.։)
Զիարդ հրամայէր զկանայս հասարակաց համարել, եւ ոչ իւրում կնոջ եւեթ սկել. (Եզնիկ.։)
Սկել բանին վարդապետութեան, կամ ուէէութեանց, կամ փափկութեան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6. 19։ ՟Բ. 7։)
ՍԿԵՄ, եցի. ն. (որպէս սըկել). Սիկ առնել. կամ սխարել. պաշարել.
Է եղեռնաւոր եւ յանկարծահաս ուխին խաղացելոյ, որ աստէն եւ աստ շլացութեամբ զիս պաշարելով սկէ. (Պիտ.։)
ՍԿԻՄ եցայ. ձ. cf. Սկանամ.
Եթէ հող ձգես ի կանթեղն, ի յատակն սկի. (Հ. մարտ. ՟Ժ՟Է.։) (Իսկ ռմկ. սըկիլ՝ է անմարս մնալ, կամ նստել կերակրոյ ի վերայ սրտին, եւ նեղել)։