adj.

guilty, worthy of being punished.

adj.

ἕνοχος reus. Չարեացապարտ. վնասապարտ. յանցաւոր. պատժապարտ. արժանի վրիժուց.

Չէ պարտ կեալ դմա, զի որդի վրիժապարտի է դա։ Ե՞ս միայն վրիժապարտ իցեմ յիսրայէլի. (Ագաթ.։ Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Վրիժապարտ արեան կոչէին զնա. (Ոսկ. գծ.։)

Յաւիտենից տանջանացն վրիժապարտք. (Սեբեր. ՟Է։)

Զհատուցումն վրիժապարտիցն։ Որ զմարգարէն ոչ կառափեաց, վրիժապարտ գտաւ։ Զհարուածս կոտորածոց վրիժապարտից. (Նախ. յայտն.։ Խոսր.։ Գէ. ես.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Վրիժապարտութիւն, ութեան

Voir tout